Czym jest dbanie o siebie?
W obecnych czasach często coraz częściej mówi się o „dbaniu o siebie”. Słysząc to hasło wiele osób przewraca oczami – jak znaleźć na to czas, kiedy trzeba zająć się dziećmi, dobrze wypaść w pracy, dbać o swoją relację i prawdopodobnie odhaczyć jeszcze wiele innych podpunktów listy, na której „dbanie o siebie” zepchnięte jest zdecydowanie na szary koniec. Czasami sytuacja ta się zmienia, często wtedy, kiedy kończy się jakaś relacja – nierzadko okazuje się wtedy, że brak w pamięci wspomnienia, kiedy zrobiło się ostatnio faktycznie coś dla siebie, a sama myśl o tym po prostu przeraża – jak to, zająć się tylko sobą? Przecież to samolubne i egoistyczne. Jest to przekonanie bardzo krzywdzące już u podstaw, przede wszystkim dlatego, że dbanie o swój fizyczny i psychiczny dobrostan powinno być punktem wyjścia – jak można zbudować dobrą relację z innymi, kiedy brak jest dobrej relacji ze sobą? Samoopieka (rozumiana na wiele sposobów) pozwala nam na funkcjonowanie przede wszystkim w zgodzie ze sobą. Jak skutecznie dbać o siebie?
Dbanie o siebie rozumiane może być w różny sposób – wszakże zadbać można zarówno o swoją fizyczność, jak i psychikę. Podkreślić już na początku należy, że psyche (psychika) i soma (ciało) są nierozerwalnie ze sobą połączone, a jeden element wpływa na drugi i odwrotnie. Stwierdzenie, że człowiek jest jednością psychofizyczną wydawać się może truizmem, a jednak okazuje się prawdą. Trudności w zakresie psychiki i problemy emocjonalne mają wpływ na jakość naszego zdrowia fizycznego i odwrotnie. Z dbaniem o siebie powinny nam się kojarzyć zatem zarówno (być może i nieco oklepany) wyjazd do SPA czy pójście na jogę, masaż trening, jak i skorzystanie z pomocy psychoterapeuty/ki czy też zakończenie relacji, które w największym skrócie nazwać można jako „toksyczne”. Dbanie o siebie, z angielskiego self-care to przede wszystkim, niezależnie od sposobu, jakim się to osiąga, to poszukiwanie drogi do samoakceptacji, uwierzenie w to, że nie trzeba być najlepszym we wszystkim, czego się podejmuje – zadbanie o siebie jest więc swego rodzaju nauką odpuszczania, skupiania się na sobie, swoich potrzebach, a nie oczekiwaniach innych.
W jaki sposób dbać o siebie?
Zrobienie coś dla siebie traktować można jako zaspokojenie swoich potrzeb – tych bardziej i tych mniej powierzchownych. Pomocny może się zatem okazać wyjazd z przyjaciółkami poza miasto czy znalezienie chwili na przeczytanie dawno odłożonej książki, warto jednak mieć uważność na to, jaki jest cel tego typu zachowań. Problemy, które pojawiają się w naszym życiu, wymagają rozwiązania – czasami chwilowa ucieczka może być trudniejsza niż próba rozwikłania trudności, która czasami bywa bolesna. Warto tu zatem nadmienić, że „dbanie o siebie” bywa te i trudną pracą. Niewiele z nas wie, ile napięć kumuluje się w naszym ciele, ile złych wspomnień, lęków, złości. Zadbaniem o siebie może być zatem udanie się na masaż czy sesję TRE (Tension & Trauma Releasing Exercises) połączone z uczestniczeniem w procesie psychoterapii. Dbanie o siebie może być układaniem siebie od nowa, odbudowaniem dobrej relacji z samą sobą, która przez lata mogła ule zniszczeniu. Owa dobra relacja z samą sobą wynikająca z dbania o siebie pozwala na odnalezienie pewności siebie.Umożliwia to korzystanie z naszych zdolności w taki sposób, jaki jest dobry dla nas, a nie taki, jaki jest odpowiedzią na oczekiwania innych (partnerów, społeczeństwa, rodziny). Pozwala nam to na bycie sobą.
Co może dać zdanie o siebie?
Dbałość o swoją psychikę i ciało pozwala na przerwanie dotychczasowego błędnego koła polegającego na próbie uszczęśliwienia innych i dbania przede wszystkim o ich dobrostan, zamiast o swój. Dbanie o siebie odnieść można także do nabywania umiejętności radzenia sobie z trudnymi i przykrymi emocjami, zaakceptowanie ich jako drogowskazów informujących nas o tym, co się z nami dzieje (na przykład złość jako sygnał o przekroczeniu granic psychicznych). Nie należy jednak spychać na dalszy plan bardziej „przyziemnych” metod na dbanie o siebie – jeśli nałożenie maseczki stanie się swego rodzaju rytuałem pielęgnacyjnym, momentem uważności i skupienia na siebie, jest tak samo dobre jak inne sposoby self-care. Nie dajmy wmówić sobie, że dbanie o siebie to przejaw egoizmu, zauważmy, jak często wtłaczane jesteśmy do roli altruistek, które wiecznie mają pomagać innym, a nie sobie. Należy pamiętać, że każdego „moce przerobowe” kiedyś się kończą – nie jesteśmy w stanie dać innym, kiedy sami nie mamy. Dbanie o siebie to przejaw wyrozumiałości wobec siebie – pozwól sobie na błędy i niedociągnięcia, które zdarzają się każdemu. Staraj się otaczać ludźmi, którzy sprawiają, że czujesz się dobrze, a nie tymi, którzy wysysają z siebie energię i chęci do wszystkiego. Nie bój się zacząć czegoś od nowa, spróbować czegoś, czego nigdy wcześniej w życiu nie robiłaś. Odnoszenie sukcesów i poczucie satysfakcji doskonale wpływają na nasze samopoczucie i dobrostan psychiczny. W dbaniu o siebie ważne jest także odpuszczenie tego, na co nie mamy wpływu, zaakceptowanie siebie, a nie spalanie się próbując zmienić coś, czego się nie da. Bycie dla siebie dobrym, uważnym na siebie, na swoje sygnały z ciała, pozwala nam na wiedzenie życia bardziej szczęśliwego, pełnego i radosnego. W dbaniu o siebie nie można zapominać o swojej fizyczności – regularnych badaniach, monitorowaniu swojego poziomu stresu, nauce radzenia sobie z nim. Self-care czasami bywa ciężką praca poświęconą na uczenie się różnych sposobów, jak być lepszym dla siebie. Czasami wymaga powiedzenia „nie” innym, by powiedzieć „tak” samej sobie. Pomocnym może okazać uświadomienie sobie, że nie powinno się oczekiwać od innych, by się nami zajęli – to nasza rola, która dostarczać może wiele satysfakcji z osiągniętych efektów. Być może to czas na to, byś wzięła życie we własne ręce i spróbowała zadbać o siebie – nigdy nie jest za późno, ale każdy dzień, w którym odkładasz tę decyzję, odbiera Ci 24 godziny wspaniałej przygody.
