Jak dbać o relacje z dzieckiem po rozstaniu?
Czy rozstanie rodziców to zawsze traumatyczne przeżycie dla dziecka?
Rozstania teoretycznie dotyczą dwóch osób, tych, które były ze sobą w związku, w praktyce jednak na różne sposoby zakończenia relacji odbijają się też na innych osobach – rodzinie czy przyjaciołach. Bezsprzecznie osobami, które chyba najbardziej cierpią na rozstaniu poza samymi zainteresowanymi są ich dzieci. Dzieci zazwyczaj chcą, by ich rodzice byli razem, nawet jeśli nie układa się między nimi dobrze, warto jednak pamiętać, że takie bycie ze sobą „dla dobra dziecka”, najczęściej w rzeczywistości wcale nie przysparza dziecku dobra, a wręcz przeciwnie. Druga rzecz, o której warto nie zapominać, to fakt, że rozstanie rodziców nie musi być dla dziecka traumatycznym przeżyciem – wiele zależy od postawy opiekunów i sposobu, w jaki oni poradzą sobie z tą sytuacją. Przede wszystkim ważne jest to, czy będą próbowali, na różne sposoby i z różnych powodów, wciągnąć dziecko w konflikt między nimi, zapominając, że rolą dziecka nie jest wybierać, którego rodzica kocha bardziej, a sprawy dorosłych powinny być załatwiane pomiędzy nimi. Najbardziej krzywdzącym jest zatem dla dzieci, gdy rodzice walczą na jego oczach i pośrednio lub bezpośrednio oczekują od niego uczestnictwa. Łączy się to z niezwykle trudnym dla dziecka uczuciem poczucia winy („to moja wina, że rodzice się rozwodzą”, „nie umiem sprawić, by byli dalej razem”). Istnieje zatem potrzeba, by rodzice zadbali o komfort dziecka w sytuacji rozwodowej, zapewnili je o swojej miłości i przekazali wyraźnie, że nie ponosi ono jakiejkolwiek odpowiedzialności za ich decyzje. Dziecko powinno mieć możliwość zachowania pozytywnego obrazu obojga swoich rodziców, prawo by oboje ich kochać i z obojgiem się kontaktować, kiedy tylko chce. Dziecko może nosić w sobie obawy, że po rozstaniu zmienią się uczucie rodziców wobec niego – warto przedstawić mu, że to, że zmienia się sytuacja (np. jeden rodzic się wyprowadza), nie zmienia faktu, iż obydwoje nadal je kochają i chcą dla niego jak najlepiej.
Rodzic w obliczu rozstania – jak poradzić sobie ze swoimi trudnymi emocjami, kiedy warto skorzystać z porady psychologa?
Rozwód w kontekście bycia rodzicem jest trudny nie tylko dla dziecka, o czym często się zapomina. Oczywiście, dziecko jako istota rozwijająca się w inny sposób przeżywa rozstanie rodziców oraz wymaga innej opieki i troski niż dorosły człowiek, warto jednak pamiętać, że i owy dorosły człowiek w sytuacji rozstania przeżywa trudne emocje, także w odniesieniu do dziecka. U rodziców pojawiać się może poczucie winy, związane z „odbieraniem” dziecku pełnej rodziny. W takich sytuacjach warto uświadomić sobie, że najczęściej dla dobra dziecka lepiej działa dwójka realizujących się, spokojnych rodziców, nawet posiadających nowych partnerów aniżeli pozostający razem, kłócący się, nieprzewidywalni i wybuchowi. Dodatkowo, to, co może okazać się pomocne to częste rozmowy z dzieckiem, nawet, jeśli będzie to trudne. Warto mówić o swoich uczuciach, uważając jednak, by nie obarczać dziecka nadmiernie i dostosowywać rozmowę do jego wieku. Kiedy u rodzica po rozstaniu przygniatają trudne emocje, warto skonsultować się z psychologiem czy psychoterapeutą. Specjalista zdrowia psychicznego udzieli wsparcia w zakresie nazwania i poradzenia sobie z nieprzyjemnymi uczuciami pojawiającymi się po rozstaniu, a także odnalezieniu energii na nowe działania. Rozstania często są uzdrawiające dla całej rodziny – rozpoczynają one nowy rozdział historii, są nowym początkiem, na który warto spojrzeć z nadzieją, a nie z rozżaleniem.
Jeśli nie radzisz sobie w tej sytuacji, skontaktuj się z naszym psychologiem:
