Dzieci potrafią stać się oczkiem w głowie rodziców. Kiedy pojawiają się u nich trudności, opiekunowie chcą jak najlepiej rozwiązać ich kłopoty. Czasami jednak przyznają, że trudno jest im sobie poradzić. Coraz częściej w takich sytuacjach otwarcie zasięgają rady specjalisty. Budzi to wiele pytań, przede wszystkim – czy to już ten moment? Czy może warto jeszcze „nie panikować” i chwilę poczekać? Na uwadze mieć należy fakt, że tak naprawdę, rozmowa z psychologiem czy psychoterapeutą może pomóc nawet, jeśli odbyta zostanie na wczesnym etapie formowania się trudności, zaś kiedy sytuacja jest naprawdę poważna, pomoc może być utrudniona. Wizyta u specjalisty jest potrzebna, kiedy zachowanie dziecka utrudnia mu normalne funkcjonowanie, kiedy potrzebuje ono wsparcia, a rodzic nie jest w stanie go w danym momencie udzielić. Ten artykuł ma być krótkim, acz pomocnym przewodnikiem dotyczącym wizyty u psychologa czy psychoterapeuty dziecięcego. Kiedy w zachowaniu dziecka pojawia się coś niepokojącego, najpierw należy uważnie je obserwować, zapoznać się z jego trudnością, pozyskać informacje, które mogą być pomocne na dalszych etapach terapii – – jak często dane zachowanie się pojawia, w jakich sytuacjach, jak dokładnie zachowuje się wówczas dziecko i jakie interwencje były przez opiekunów dotychczas podejmowane (także – do jakiego momentu były użyteczne, a kiedy być takie przestały). To wszystko może okazać się niezwykle istotne w rozmowie z psychologiem, który na pewno będzie chciał uzyskać o trudności jak najwięcej informacji. To, co warto podkreślić, że dziecko niemal w każdym wieku może udać się do psychologa – istnieją specjaliści wykwalifikowani do pracy z klientami w danym wieku (z niemowlętami, starszymi dziećmi czy młodzieżą), których z pewnością warto w takich sytuacjach wybierać.
Powody wizyty.
Różne okresy rozwojowe niosą za sobą rozmaite zagrożenia i trudności, jakie pojawić się mogą u dziecka – do psychologa dziecięcego można zgłosić się zarówno wtedy, kiedy dziecko ma trudność w radzeniu sobie ze złością, jak i kiedy nieustannie ma obniżony nastrój i płacze. Rozmowa ze specjalistą może okazać się także pomocna, kiedy z trudnych do zrozumienia dla opiekuna przyczyn dziecko w zasadzie nie ma żadnych bliskich znajomych. Nie ma złych powodów, z którymi można udać się do psychologa czy psychoterapeuty – troska o dziecko wydaje się wystarczającym powodem. Wizyta u psychologa dziecięcego może być stresująca – zwłaszcza ta pierwsza, gdy jeszcze nie bardzo wiadomo, czego się spodziewać i jak będzie wyglądała wspólna współpraca. Na uwadze mieć jednak należy, że wszystko to dzieje się w interesie dziecka. Nie powinno się traktować jej jako kary, ale jako szansę na zmianę, na coś lepszego. To niezwykle istotne, ponieważ nasze nastawienie odczuwalne będzie dla dziecka.
Wizyta u psychologa dziecięcego.
Czasami dzieje się tak, że trudności młodego człowieka nie zostaną zauważone przez rodzica, a np. przez wychowawcę w szkole – w takiej sytuacji trzeba pochylić się nad problemem, a nie unikać go, obrażać się na nauczyciela i twierdzić, że „nasze dziecko nie potrzebuje psychologa”. Rodzic nie jest nieomylny i nie jest w stanie zauważyć wszystkiego. Odpowiednio wcześnie podjęta interwencja potrafi w sposób istotny wpłynąć na poprawę dobrostanu dziecka. Jak mówi dr Magdalena Śniegulska z Zakładu Psychologii Klinicznej Dziecka opiekun powinien pamiętać, że u psychologa nie zostanie oceniony, że psycholog pomoże mu uporządkować to, co już wie i – być może – zobaczyć to w nowej perspektywie. Kiedy z kolei dziecko ma obawę przed udaniem się specjalisty warto wyjaśnić mu sytuację w szczerej i spokojnej rozmowie. Pomocne może okazać się porównanie, że jeśli kogoś boli brzuch, udaje się do lekarza, zaś jeśli ma np.. kłopot z daną emocją (wybucha złością), to także warto by skonsultował to z odpowiednim specjalistą. Wizyta u psychologa dziecięcego sama w sobie może przebiegać różnie – czasami na pierwsze spotkanie proszeni są sami rodzice, czasami wszyscy, a czasami samo dziecko. W zależności od specjalisty jest to zmienne. Warto jednak współpracować z psychologiem czy psychoterapeutą mając na uwadze, że zna się on na tym, co robi i z pewnością wartością nadrzędną jest dla niego dobro dziecka, nawet wtedy, kiedy czujemy, że nie ze wszystkim się zgadzamy. Warto to wtedy powiedzieć, jednakże praca psychoterapeutyczna nie jest prostą drogą i należy o tym pamiętać, decydując się na nią, potrafi jednak przynosić naprawdę wspaniałe efekty – często dla funkcjonowania całej rodziny
