Ortoreksja – zagadnienia teoretyczne.
Ortoreksja to – nadmierna koncentracja na zdrowym odżywianiu, nazwana 1997 roku orthorexia nervosa. Ortoreksja ma podłoże psychiczne, obejmuje obie płcie, a nie, jak w przypadku anoreksji czy bulimii przede wszystkim kobiety. Zaburzenie to w dużej mierze ma swoje podłoże w presji społeczeństwa (mediów czy kultury w ogóle) na zachowanie zgrabnej sylwetki odpowiadającej kanonom piękna. Nadal trwają debaty dotyczące tego, gdzie „nozologicznie” powinna być sklasyfikowana ortoreksja. Badacze wahają się pomiędzy formą zaburzeń odżywiania, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych czy uzależnień behawioralnych, ponieważ zawiera ona w sobie elementy wszystkich tych kategorii, ważne wydaje się jednak poczucie przymusu poszerzania wiedzy na temat odżywiania, poszukiwania odpowiednich produktów oraz poświęcania czasu na przygotowywanie posiłków, co można powiązać z uzależnieniem behawioralnym.
Ortoreksja – kryteria diagnostyczne.
Jak w przypadku różnych zaburzeń, także i w przypadku ortoreksji opracowano kryteria, które wskazywać miałyby na występowanie zaburzenia. Kryteria diagnostyczne ortoreksji opracowane przez Moroze i współpracowników brzmią następującą:
A – nadmierna koncentracja na zdrowym odżywianiu skupiająca się na jakości i składzie posiłków,
B – nadmierna koncentracja na zdrowym żywieniu powodująca zaburzenia zdrowotne lub dystres w zakresie funkcjonowania społecznego, zawodowego, szkolnego,
C – zjawisko nie wynika z innych chorób, takich jak: zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, schizofrenia lub inna choroba psychiczna,
D – zachowanie nie wynika z przekonań religijnych, specjalnych wymagań żywieniowych, alergii pokarmowej lub innej choroby wymagającej specjalnej diety.
Ortoreksja jest problemem szczególnie popularnym u osób młodych. Wynikać to może z wielu istotnych czynników, zwrócić jednak uwagę należy na dostępność Internetu wśród młodych osób, a wraz z dostępnością sieci – dostępność kont na różnych mediach społecznościowych propagujących „fit” styl życia czy ćwiczenia, najczęściej zupełnie niedostosowane do możliwości dojrzewającego organizmu. W mediach utrwalany jest kanon piękna osoby szczupłej, a także powielane są stereotypy że osoba szczupła to osoba zadbana, zaś osoba gruba – leniwa, niezadbana, „brudna”. U dzieci i nastolatków niezwykle ważna jest praca nad akceptacją, wiarą w siebie, normalizacją różnego rodzaju wyglądu ciała, co nadal jest rzadkością w polskim systemie edukacji oraz, niestety, także w polskich domach.
Gdy podejrzewasz ortoreksję u siebie lub najbliższych – koniecznie zgłoś się po pomoc do psychologa, aby rozpocząć psychoterapię, która pomoże poradzić sobie z tym problemem. Nasz gabinet psychologiczny oferuje m.in. terapię uzależnień. Zapraszamy!
Techniki pracy terapeutycznej w przypadku ortoreksji.
W wielu przypadkach leczenia tego zaburzenia stosowane są metody, których używa się przy terapii zaburzeń odżywiania. Często spotykane są techniki zaczerpnięte z terapii poznawczo-behawioralnej, która ma na celu pomoc w zidentyfikowaniu i zastąpieniu zniekształconych lub szkodliwych myśli i przekonań na temat jedzenia. Potrzebne są także działania wielopłaszczyznowe – jeśli sytuacja tego wymaga, leczenie może również obejmować przywrócenie prawidłowej wagi i wzorców żywieniowych, niezwykle ważne jest zatem działanie multidyscyplinarne różnych specjalistów.
Jeśli czujemy, że nie panujemy nad naszymi potrzebami „informacyjnych”, jesteśmy oderwani od realnych wydarzeń życiowych, wskazanym rozwiązaniem może okazać się odpowiednia psychoterapia z naszym psychologiem:
https://melka-roszczyk.pl/#omnie
