Rozstanie – jak sobie pomóc?
Niektóre osoby z rozstaniem poradzą sobie same czy w gronie bliskich, niekoniecznie z profesjonalną pomocą. Dla innych zaś zakończenie związku może stać się impulsem do rozpoczęcia psychoterapii. Już na samym wstępie podkreślić należy, że psychoterapia nigdy nie jest oznaką słabości – krzywdzące stereotypy dotyczące tego, że do psychoterapeuty/ki udajemy się, gdy „jesteśmy zbyt słabi, by poradzić sobie samemu” należy odłożyć do lamusa. Psychoterapia jest procesem mającym na celu poprawę jakości życia, ma pomóc zrozumieć rozmaite mechanizmy nim rządzące, nauczyć dbania o swój własny dobrostan. Rozstanie może być zatem przyczynkiem do tego, by zacząć coś nowego, zadbać o siebie, nie tylko w odniesieniu do niedawno zakończonej relacji ale o siebie jako o całość.
Radzenie sobie z emocjami po rozstaniu.
Uczucia, jakich doświadczać można po rozstaniu, stać się mogą trudne do zniesienia. Mogą utrudniać, a nawet uniemożliwiać codziennie funkcjonowanie. Gabinet psychoterapeuty/ki może być dobrym miejscem, by sobie z nimi poradzić. Warto nadmienić, że nie ma emocji złych i dobrych – wszystkie są nam tak samo potrzebne. W perspektywie naukowej mówi się o emocjach pozytywnych (przyjemnych) i negatywnych (nieprzyjemnych), a funkcjonowanie istoty ludzkiej nie jest możliwe bez jednej z tych grup. W sytuacji rozstania dana osoba często czuje się wręcz „zalana” nieprzyjemnymi uczuciami, takimi jak smutek, złość, poczucie winy, lęk. Czasami pojawiać się może także ulga, której osoba doświadczająca jej nie do końca chce zaakceptować. Wachlarz emocji, które mogą pojawić się po zakończeniu związku jest bardzo szeroki i zależy od indywidualnej sytuacji każdej jednostki. Z pomocą psychoterapeuty/ki można nauczyć radzić sobie z trudnymi emocjami w sposób, który nie krzywdzi, to jest bez ucieczki w zachowania autodestrukcyjne takie jak chociażby izolacja, używki czy samookaleczanie się, które powodują negatywne konsekwencje, a co za tym idzie – kolejne nieprzyjemne emocje. Psychoterapia może pomóc w przerwaniu tego błędnego koła. Praca nad zauważaniem, rozumieniem i akceptowaniem własnych emocji jest pomocna w dalszej pracy nad poznawaniem indywidualnych sposobów radzenia sobie właśnie z tymi emocjami.
Praca nad akceptacją sytuacji.
Rozstanie i zdarzenia, które je poprzedzają (konflikty, narastające napięcie, poszukiwanie kompromisów) prowadzić mogą także do poczucia dużej dezorganizacji życia. Zakończenie związku w pewien sposób zmusza do zmiany dotychczasowego trybu życia. Pojawić się mogą nowe obowiązki, którym trudno może być podołać. Zaakceptowanie tych zmian i poradzenie sobie z nowym sposobem życia wymaga czasu i pracy. Zmienia się bardzo wiele – czasami miejsce zamieszkania, czasami częstotliwość kontaktów z dziećmi i wiele innych aspektów znanego danej osobie funkcjonowania. To, co nowe często przeraża, a zmiany mogą wydawać się przytłaczające. Wsparcie w takiej sytuacji pozwala na stworzenie nowego planu na przyszłość i zaakceptowanie obecnej sytuacji. Istotnym krokiem do zmiany każdej sytuacji jest jej zaakceptowanie takiej, jaką jest, a nie, jaką chcielibyśmy, żeby była.
Komunikacja z innymi jako element pracy nad sobą po rozstaniu.
Istotna wydaje się być także praca nad sposobem komunikacji z innymi osobami. Znajdując się w trudnej sytuacji, często, nawet jeśli bardzo potrzebna jest pomoc drugiej osoby, trudno jest o nią poprosić. Psychoterapia może być pomocna w budowaniu skutecznego wsparcia społecznego, w nauce zauważania tego, że nie wszystko da się wykonać samodzielnie. Praca nad sobą w relacji terapeutycznej pomaga też zrozumieć siebie, a co za tym idzie – budować bardziej satysfakcjonujące i wartościowe relacje (nie tylko romantyczne).
Poprawa w zakresie myślenia o sobie.
To, co wydaje się być także niezwykle istotne w pracy psychoterapeutycznej po rozstaniu to praca nad obrazem samego/samej siebie i poczuciem własnej wartości, często dodatkowo nadszarpniętym przez zakończenie związku. Rozstanie częstokroć sprawia, że trudno jest uwierzyć we własne możliwości, a samoocena może gwałtownie spaść. Nawet jeśli tak się nie stało, praca nad wiarą w samego siebie jest zawsze istotnym obszarem pracy terapeutycznej. Dodatkowo rozstanie może wymagać zdefiniowania siebie na nowo – pełnionych ról życiowych, upodobań, planów. Taka „rewizja” często wymaga wsparcia, ponieważ może być trudnym doświadczeniem. Może być jednak początkiem czegoś nowego i bardzo wartościowego.
