Patologiczny hazard nie jest uzależnieniem od jakiejkolwiek substancji, lecz od zachowania. Należy do kategorii zaburzeń popędów (do tej samej kategorii zalicza się też np. kleptomanię). Charakterystyczne dla tego typu zaburzeń jest powtarzanie działań bez wyraźnej logicznej motywacji, które zazwyczaj szkodzą interesom same osoby uzależnionej, jak i innych w jej otoczeniu. Chory określa te zachowania jako związane z impulsem do działania, który nie podlega kontroli. Patologiczny hazard definiuje się również jako powtarzające się uprawianie hazardu, który przeważa w życiu człowieka, ze szkodą dla wartości i zobowiązań społecznych, zawodowych, materialnych i rodzinnych.
Nie każdy zakup kuponu lotto czy gra w kasynie musi oznaczać problem. Można wyróżnić różne postaci hazardu:
- hazard rekreacyjny (służący rozrywce, będący formą spędzania wolnego czasu),
- hazard problemowy (w którym pojawiają się pierwsze negatywne konsekwencje grania),
- hazard patologiczny (uzależnienie z wszelkimi jego konsekwencjami).
Objawy uzależnienia:
- silna potrzeba lub poczucie przymusu grania,
- przekonanie o trudności w kontrolowaniu zachowań związanych z graniem,
- występowanie rozdrażnienia lub pogorszenia samopoczucia przy próbach przerwania lub ograniczenia grania; ustępowanie tych stanów z chwilą powrotu do gry,
- spędzanie coraz większej ilości czasu na graniu w celu uzyskania zadowolenia czy dobrego samopoczucia, które poprzednio uzyskiwane było w krótszym czasie,
- postępujące zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności na rzecz grania,
- kontynuowanie hazardowego grania pomimo szkodliwych następstw (fizycznych, psychicznych i społecznych), o których wiadomo, że mają związek z graniem.
Przyczyny
Przyczyny patologicznego hazardu nie są dobrze poznane. Podobnie jak inne, uzależnienia z kategorii zaburzeń popędów rozpatruje się jako zaburzenia kontroli działań impulsywnych. Większą podatność na nie mają osoby z predyspozycją do nieplanowanych i gwałtownych reakcji, bez względu na możliwe konsekwencje tych działań.
Leczenie
Chociaż wydatki Polaków na hazard wyniosły w 2007 roku 8mld złotych, do dziś nie powstał w Polsce żaden rządowy program pomocy dla osób uzależnionych od hazardu. Leczenie patologicznego hazardu opiera się głównie na wykorzystaniu psychoterapii indywidualnej. Na terenie kraju działają także grupy samopomocowe Anonimowych Hazardzistów.
